Lettertjessoep en te veel prikkels

Een paar jaar geleden kreeg ik een ‘lightbulb moment’. Ik besefte dat ik als HSP weliswaar gevoelig ben voor te veel prikkels van buitenaf die me te pas en te onpas kunnen vermoeien, maar het inzicht moment had vooral iets confronterends.

Ik besefte dat ik vooral moe word van mezelf.

De buitenwereld als aanstichter van te veel prikkels beschuldigen is één ding, maar hoe zit het eigenlijk met mij zélf? Het ‘moeten gevoel’, waar veel HSP’s overmatig last van hebben, komt niet alleen vanuit de buitenwereld maar zeker ook vanwege de rijke innerlijke belevingswereld.

Doordat je als HSP meer dan gemiddeld in beslag genomen wordt door de vele prikkels van buitenaf, ben je je vaak minder bewust van wat er in eigen lijf en hoofd gebeurt.

En dat is veel!

Te veel prikkels van buiten of van binnen?

Ik merkte dat ik in verwarring raakte als mij de vraag gesteld werd: “Waar denk je aan?” Tot ik besefte wat precies die verwarring veroorzaakte.
“Wélke van alle gedachten wil je weten?” Ik merkte dat ik eigenlijk nooit maar één ding tegelijk denk.

Kan een mens ‘in laagjes’ denken? Volgens mij wel. Een hoofdgedachte, een subgedachte en gedachten er tussenin. Of mijn gedachten schieten zó razendsnel van het een naar het ander en weer terug naar nog een derde, vierde en vijfde gedachte, ingeving of gevoel tussendoor, dat ik niet weet waar ik moet beginnen als mij bovenstaande vraag gesteld wordt. Sterker nog, veel gedachten en gewaarwordingen vliegen net zo snel weg als dat ze kwamen, nog vóórdat ik ze kan grijpen.

Lettertjessoep

Overprikkeling kan ontstaan door wat je als HSP aan zintuiglijke prikkels binnenkrijgt, vermengd met eigen verwerking en gedachten daarover.

Dat alles wordt een goed gevulde soep van gedachten. Mét lettertjesvermicelli. Probeer die maar eens bij een vraag als “Waar denk je nu aan?”razendsnel uit de soep te vissen en te ontcijferen. En dan heb je het niet eens gehad over de smaak van de soep, laat staan de ingrediënten en hoe alles tot stand is gekomen. Een onmogelijke taak.

te veel prikkels

Omdat ik daarbij ook nog eens door alles wat mijn pad kruist getriggerd word en ook dát mijn hoofd gaat vullen, gebeurt er nogal wat. Naar de keuken lopen om een boterham te smeren kan al heel wat losmaken. Onderweg iets zien liggen en bedenken dat dat tussendoor wel opgeruimd kan worden. Tijdens die handeling nog een ingeving krijgen en teruglopen om dat meteen even af te handelen voordat ik het weer vergeet – afijn, je voelt het al: die boterham kan nog een uur of langer op zich laten wachten.

Ik realiseer het me regelmatig en moet er tegenwoordig vooral om lachen:
Te veel prikkels van buitenaf? Ik kan zomaar moe worden van mezelf!

20 reacties

  1. Heel herkenbaar. Wat mijn therapie hiertegen is heet Yoga. Dat leerde mij om uit het hoofd naar het zitvlak te gaan en te aarden. Het is geen wondermiddel, maar een leerproces. Uiteindelijk verdwijnt de chaos in het hoofd.

    1. Da’s een mooie manier om te aarden via het zitvlak. 🙂 Ik doe het o.a. door te gaan hardlopen. De voetjes goed op de aarde neer laten komen. Heb de hardloopschoenen nu alweer aan om de muizenissen uit het hoofd te gaan lopen…

  2. Wat fijn beschreven Pauline. Nu begrijp ik het ook weer beter en kan de vermicellisoep als metafoor gebruiken. Mijn remedie? Lekker af en toe terugvoelen naar mijn lijf en wandelen in de buitenlucht. Korte break gedurende de dag zorgt voor meer focus. X

  3. Heb je al eens over dromen gemijmerd?
    Ik droom ontzettend veel en het zijn hele verhalen, films waarin ik soms wel en soms niet een rol speel. Soms ben ik een man in de oorlog! Ik ben altijd verbaasd als ik wakker word. Wat heb ik vannacht weer meegemaakt?
    Dan ben ik inderdaad moe van mezelf.

  4. Een HSP ben ik (voor zover ik weet) niet, maar het laatste deel wat je beschrijft over dat je door alles wat je pad kruist getriggerd wordt komt me wel bekend voor. Ik weet na het lezen van je artikel wel beter wat hoogsensitiviteit inhoudt.

  5. Ik help hsp’ers van hun gevoeligheid hun kracht te maken. Als je veel energie j levert, betekent het dat je dingen doet die je geen energie geven, niet bij je horen.
    Mooi proces om aan te gaan, je persoonlijke groei en je gaat merken dat je er energie van gaat krijgen.

    1. Absoluut waar!
      Daarnaast is het belangrijk om erachter te komen wat je verder energie kost: welke omgeving, welke mensen, teveel licht of misschien teveel geluid… en er dan zoveel mogelijk naar leven.

  6. Goed geschreven en zeer interessant. Ook gekozen voor een goede metafoor! Ik hou vooral van tai chi en andere balansoefeningen om tot mezelf te komen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.