Help, we gaan op vakantie!

Snel nog de laatste boodschappen.
De wc en badkamer schoonmaken.
Loop me niet zo voor de voeten!
Inpakken, instructies voor de thuisblijvers.
Moet je nou écht je baas nog bellen????
Pfffff, vakantiestress…!

Hoe heerlijk, twee of drie weken lekker helemaal weg van de dagelijkse sleur.
Opladen om er daarna weer flink tegenaan te gaan. Met die paar weken moet je het weer een jaartje doen, of als je geluk hebt pak je hier en daar nog een paar dagen, een weekje.

Als we heel eerlijk zijn – rust je nou echt uit in die twee weken? Midden in de nacht opstaan om te rijden/het vliegtuig te halen en dan een of twee dagen nodig hebben om alleen al van de reis bij te komen. Hoezo, vakantiestress?

Herken je dat, dat je pas in de tweede week beseft dat je eigenlijk nog een week of twee, drie nodig hebt om écht te unwinden? Maar helaas… je moet na 2 weken weer aan de slag.

Veel mensen gaan na de vakantie met wat geluk enigszins uitgerust en gebruind weer aan het werk, om na een week weer net zo vermoeid te raken vanwege het achterstallige werk dat ingehaald moet worden en de dagelijkse sleur die er gewoon nog blijkt te zijn.

Werkstress of vakantiestress?

Elk jaar hoor je het weer: zodra de eerste regio in ons land vakantie krijgt ontstaan er files op de wegen. Als de kinderen thuiskomen van de laatste schooldag gaan na een glaasje drinken, nog even een plas, de knuffels en spelletjes in de koffers en worden deze ingeladen. Snel de ‘etenstas’ nog vullen, briefjes schrijven voor de huis oppas, nog een mail naar het werk, belletje van een klant afhandelen, pfffff….!

Zouden we niet veel meer genieten als we in ontspannen staat op vakantie gaan? En de vakantie niet alleen zien als cruciaal oplaadmoment, maar om écht te kunnen genieten van een andere omgeving, de natuur, het eten, elkaar…?

Is het niet veel logischer om stil te staan bij de stressfactoren in ons dagelijkse leven dan tegen beter weten in hopen dat die paar weken vakantie een verschil zullen maken?

Je zou je kunnen voornemen om je in het ‘gewone’ leven bewust te worden van de zaken die energie vergen. Er is zoveel dat we bijna mechanisch doen, en waarvan we denken dat het hoort bij onze persoonlijkheid. “Zo ben ik nu eenmaal” is een veelgehoorde kreet, en we gaan het nog zelf geloven ook! Zo lang we niet bewust bent zijn van de mechanismen in ons leven, hebben we ook niet de keuze om te veranderen.

Dat bewust-zijn is eigenlijk niets anders dan jezelf observeren en je bewust zijn van je denken, je gevoelens, je activiteiten en je (vaak automatische) reacties. Pas als je volledig bewust bent van waar je op dit moment mee bezig bent kun je kiezen om te stoppen met ongewenste oude patronen.

Wie volledig in het moment opgaat staat meer in verbinding met zijn/haar gevoel. En dat gevoel liegt niet. Je zou zomaar kunnen ontdekken dat de manier waarop je reageert (boos, angstig, beledigd…) jezelf ineens niet meer aanstaat. De vakantie is de ideale tijd om dat eens onder ogen te zien.

NU is het vakantie

Als je volledig opgaat in het moment ben je bovendien a) meer gefocust en b) je piekert niet over het verleden en tobt niet over de toekomst. Je bent alleen bezig met het huidige moment. Het verleden kun je tóch niet meer veranderen, hoezeer je erover piekert, en tobben over de toekomst zet ook al geen zoden aan de dijk.

Al die zorgen halen je weg uit het moment.

Mindfulness is een modewoord voor volledig in het NU zijn. Dat hoeft niet in kleermakerszit, bovenop een berg of in speciale kleding. Overal en altijd waar je bent is het HIER en NU. Je af en toe even bewust worden van je razende gedachten en bewust om je heen kijken waar je bent, wat je aan het doen bent – ook dat is mindfulness.

Je gevoelens parkeer je niet thuis als je op vakantie gaat, die gaan onherroepelijk mee. En en als je niet uitkijkt voeden ze je vakantiestress.

De vakantie als periode van rust kan ideaal zijn om je gevoelens eens rustig te onderzoeken. Kijk er eens naar zonder oordeel, zonder te piekeren of te zorgen. Wees de toeschouwer van je gedachten, je gevoelens en je reacties en je zult versteld staan van de eenvoud van mindfulness – óók voor thuisblijvers!